Rize Kalkandere L Tipi Cezaevi’nde aylardır tecrit uygulamalarına maruz kalan siyasi tutsaklar, “Başımıza gelebilecek her şeyden cezaevi yönetimi sorumludur. Hava alamıyoruz, hücrelerden çıkarılmıyoruz. Bir tabutun içinde bekliyor gibiyiz” dedi.
Rize Kalkandere L Tipi Cezaevi’nde siyasi tutsaklar aylardır tecrit uygulamaları ile yüz yüze. Cezaevi yönetimi “Koğuşta tadilat var” gerekçesi ile yaklaşık bir ay önce çok sayıda tutsağı tekli hücrelere aldıkları ve yanlarına ise adli tutsak verildiği öğrenildi. Bazı siyasi tutsaklara ise hiçbir disiplin suçu bulunmamasına rağmen iletişim ve görüş cezası verildiği kaydedildi.
Her hafta hücreler baskın düzenleyen Ceza İnfaz Kurumu (CİK) memurlarının tutsakların kişisel eşyalarına el koyduğu da aileler tarafından aktarıldı.
‘Bizi yıldırmak istiyorlar’
Bugün telefonla ailesini arayan Umut Savaş Koçyiğit’in, özellikle açlık grevlerinden bu yana cezaevinde baskıların ciddi boyuta ulaştığını ifade ettiği belirtildi. Umut, görüşmede “Sosyal alan hakkımızı kullanamıyoruz, spora çıkamıyoruz. Diğer hücrelerde olan arkadaşlarımızla iletişimimiz yok. Yanımızda birer adli tutsak verilmiş ve bu tutsakların kim olduğunu, ne olduğu bilmiyoruz. Can güvenliğimiz yok. Tüm eşyalarımıza el konuldu. Bu sabah koğuşlarımız basıldı ve kitaplarımıza da el konuldu. Bizi bu uygulamalarla yıldırmak istiyorlar. Sürekli öldürülmekle, işkence yapmakla tehdit ediliyoruz. Bu sistem kalıcı hale getirilmek isteniyor. Aylardır avukat talebinde bulunuyoruz fakat sürekli bir bahane ile görüşlerimize gelmiyorlar. Ailelerimizin ve bizim baskılarımız sonucu sabah saatlerinde bir avukat gelip cezaevi yönetimi ile görüşmüş ancak bizimle bir görüşme yapılmadı. Başımıza gelebilecek her şeyden cezaevi yönetimi sorumludur” diye kaydetti.
‘Bize bir şey olduktan sonra kimse sahiplenmesin’
Umut, konuşmasında şu ifadelere de yer verdi: “Biz burada son nefesimize kadar direniriz fakat bize bir şey olduktan sonra kimse sahiplenmesin. Halkımız da bunları iyi bilsin. Ciddi sorunlar yaşıyoruz. Açlık grevleri sonrası hastaneye dahi götürülmedik ve bunları bile kamuoyuna duyuramadık. Biz içeride durumu ağır olan arkadaşlarımızı kendi imkânlarımız ve bilgilerimiz ile tedavi etmeye çalıştık. Yemek listelerine kadar biz takip ettik. Revire dahi götürülmedik. Ailelerimizin açlık grevleri sonrası bizim için gönderdiği mamalar ve vitaminler bize teslim edilmedi. Ciddi sağlık sorunu yaşayan arkadaşlarımız var ve şu an hepsi tek hücrelerde tutuluyor. Hava alamıyoruz, hücrelerden çıkarılmıyoruz. Bir tabutun içinde bekliyor gibiyiz.”
