Adıl ve nice adıllara
Kelebeklerin halaya duruşu gibidir bazen yaşamımız
Hep ufuklarda hep özgürce kuş gibidir yüreğim
Hem özgürce hem de bir o kadar yalnız
Yoldaşların seslerindeki özgürlük notalarının ritmindeyken
O kadar güzel fısıldıyor ki yaşam
Hep savaş savaş savaş der gibi duyuyorum
Sonra açılıyor kollarım kendiliğinden
Kanat çırpar gibi uçar gibi
Savaşta kendini saklayan yaşama dalmak ister gibi
Mermi seslerinin sereserpe serildiği zamanlara
Kaybolan dağ sevdalılarına koşmanın nefesler içinde
Koşarkenki göğsüme düşen hırıltının kesintisinde yarmak geceyi
Karanlığı durduğum anda
Yüreğim ve kalbimin kontrolsüzce atması, yetiştim mi?
Der gibi bakarken gözlerim, geldin mi?
Der gibi dokunsaydın ya yüreğime can şehit!
Sonra metrelerce havaya uçmaya hazır bir bedenin
İntikama susamışlığındaki son gülüşlerin
Resimlerinin asıldığı gökyüzünün ne ilk ne de son yıldızı olmak
Tereddütsüzce koşanların ardından….
Faşizm naraları atanlara karşı devrimciliğin tokadı
Atma onurunu yaşasaydı bu yürek
Bir ohh çekebilseydim bende
Ülkemin kimsesiz bırakılmak istenilen çocuklarına
Bu davada çocuklarını halaylarla uğurlayan annelere bir nefes olabilseydim
Savaş gülüm savaştıkça güzelleşir insan
Savaş ki özgürlüğün halayın da
Mendil sallayanlardan olabilesin
Savaş ki dağların kutsallığın da arına bilesin
Savaş ki
barutun kokusu sinmiş yoldaşların bedenlerine düşen her şarapnel parçasının kurşunun intikam bombacısı olabilesin
Savaş gülüm savaştıkça var olur insan
Yüreğimin en derin yerine taht kurmuş dağlı çocukların gülüşlerinin solmaması için,
Savaş orda gizlidir
Her gülüş bir hayalin umududur
umut savaşmanın azmi intikamın hırsıdır
savaş gülüm savaştıkça güzelleşir özgürleşir var olur insan
Kobane Şehidi Adıl Cudi (Ozan Deniz) anısına
